Bir şeftali Bin Şeftali adlı kitabı elinize aldığınızda bakmayın 53 sayfasına nice kitaplara kafa tutan nicelerini cebinden çıkaracak bir öykü sizi bekliyor olacak. Düzene ve toplumdaki eşitsizliğini Ali Mehmet ve bir şeftali üzerinden anlatan Samed Behrengi,yi ayakta alkışlıyorum.
Arkadaşlık,sevgi,toprak,adalet,emek paylaşım,sınıf farklılıkları, ince ince nakış gibi işlenmiş bir öykü Kelimeler öyle bir akıp gitmekteki sizi hiç yormuyor. Hatta bazı yerlerde şeftaliyi ısırmasınlar dediğimde oldu. Son sayfalara yaklaştıkça hüzünlendim.
Ve şunu söyleyebilirim ki Okurken kendi iç dünyamda bir yolculuğa
sürüklendiğimi hissettim. Ve bir kez daha toplumumuzdaki eşitsizlik
için Üzüldüm... Üzüldüm...
Kitap mutlaka arşivleriniz arasında olmalıdır bence...
Bu bir şeftalinin öyküsü "Beni keşke yoksul çocuklar yese "
diyen bir şeftali.
Bu küçük öyküde iki küçük yoksul çocuk var: Ali ile Mehmet ama öykünün
asıl kahramanı,dalından kopmuş dünya güzeli bir şeftali.Öyküyü bu güzel şeftalinin ağzından dinliyoruz. Toprağın altında kalın kabuklu bir çekirdek olarak nasıl uyuyup
beklediğini,mevsim bahara dönüşünce nasıl çekirdeğinin kabuğunu
ikiye ayırıp içinden filizlenip boy attığını,sonunda toprağın üstüne çıktığını ağaç olabilmek meyve verebilmek özellikle Ali ve Mehmet yesinler
diye,dünya güzeli şeftalilerle dallarını süslemek için çabaladığını
ilgiyle okuyacaksınız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen saygı çerçevesi içerisinde yorumları yapalım.Sosyal hesaplarınızı ve linklerini paylaşmayınız.Hakaret içerikli yorumları yayınlamıyorum. :)